|
من تنها هستم اما تنها من نیستم بیا ای خسته خاطر دوست ! ای مانند من دلکنده و غمگین من اینجا بس دلم تنگ است
| ||
|
لینک دوستان
پیوندهای مفید |
وقتی نوجوان بودم، یک شب با پدرم در صف خرید بلیط سیرک ایستاده بودیم. جلوی ما یک خانواده ایستاده بودند، خانواده‌ای با شش بچه که همگی زیر دوازده سال سن داشتند و لباس های کهنه ولی در عین حال تمیـز پوشیده بودند. بچه‌ها دوتا دوتا پشت پدر و مادرشان، دست همدیگر را گرفته بودند و با هیجان در مورد بر نامه هایی که قرار بود ببینند، صحبت می‌کردند. مادر نیز بازوی شوهرش را گرفته بود و با عشق به او لبخند می‌زد.
وقتی به باجه رسیدند، متصدی باجه از پدر خانواده پرسید: چند عدد بلیط می‌خواهید؟ ناگهان پدرم دست در جیبش برد و یک اسکناس بیست دلاری بیرون آورد و روی زمین انداخت. بعد خم شد، پول را از زمین برداشت، به شانه مرد زد و گفت: ببخشید آقا، این پول از جیب شما افتاد! مرد که متوجه موضوع شده بود، همان‌طور که اشک در چشمانش حلقه زده بود، گفت: متشکرم آقا.. نظرات شما عزیزان:
تو مرا به گندمزارهای طلایی میبری
به چمنزارهای سبز رهنمون میشوی.... تو مرا یاد بوی باران می اندازی تو مرا در خلوت تنهایی هایم شمع میشوی و قلبم را شادی کودکانه ای میبخشی ... سلام این شعر یکی از اشعار منه خوشحال میشم به وبم سر بزنید و سایر اشعارم رو هم ببینید و نظر خودتون رو برای من بگذارید... من نرجس جلالی یزدی هستم 59 سالم هست و مدتهاست شاعرم منتظر نظرتونم عزیزم موضوعات مرتبط: غم نوشته های من احساسات من [ شنبه 14 مرداد 1391 ] [ 22:59 ] [ baya ]
|
درباره وبلاگ  من از نهایت تاریکی و از نهایت شب حرف می زنم اگر به خانه ی من آمدی ، برای من ای مهربان ! چراغ بیاور و یک دریچه که از آن به ازدحام کوچه خوشبخت بنگرم
امکانات وب
<-PollItems->
|
| [ طراحی : نایت اسکین ] [ Weblog Themes By : night skin ] | ||
تبادل لینک با رضایت طرفین
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: